“Drones Forum 2025”: «Ο πόλεμος των drones» για πρώτη φορά συζητείται σε όλες του τις πτυχές στην Ελλάδα

Για πρώτη φορά στα ελληνικά εκδοτικά χρονικά, αλλά και ειδικότερα στον χώρο της Άμυνας, διοργανώθηκε από το DNM Group, τον εκδοτικό φορέα των pronews.gr, defencenet.gr, ΣΤΡΑΤΗΓΙKH, Aμυντική Βίβλος κλπ., ένα forum κατάθεσης απόψεων και θέσεων, υπό την μορφή μιας Στρογγυλής Τράπεζας, με μοναδικό θέμα την επανάσταση που έφεραν στο πεδίο της μάχης τα drones, οπλισμένα ή μη, FPV, τα θαλάσσια και τα επίγεια μη επανδρωμένα συστήματα.

Βασικός στόχος του Forum είναι η ανάδειξη σε όλα τα κλιμάκια λήψης αποφάσεων από το υπηρεσιακό-θεσμικό, μέχρι την βιομηχανία, της ανάγκης ταχείας ολοκλήρωσης των δοκιμών από τον χρήστη για την ένταξη αυτών των όπλων στο ελληνικό στρατιωτικό οπλοστάσιο, με την ταυτόχρονη ανάπτυξη δόγματος επιχειρήσεων, 

Το Forum διοργανώθηκε στο περίπτερο του DNM Group στην έκθεση DEFEA 2025 και βασικό κριτήριο για την επιλογή των συμμετεχόντων ήταν η γνώση του αντικειμένου είτε ως χρήστες, είτε ως βιομηχανία.

Εξαιρέθηκαν τα πολιτικά πρόσωπα από την Στρογγυλή Τράπεζα, διότι, πλην της πολιτικής ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, τον υπουργό Ν.Δένδια, ο οποίος όμως τοποθετήθηκε εκτενώς στην εναρκτήρια ομιλία του στην DEFEA 2025, δεν νομίζουμε ότι κάποιος άλλος πολιτικός γνωρίζει σε τέτοια έκταση το θέμα.

Οι συμμετέχοντες στις δύο ημέρες, 7-8/05/2025 που διήρκεσε το Forum ήταν:

1η ημέρα:

• Ταξίαρχος Γρηγόριος Γκουτζέλης, Διευθυντής Διεύθυνσης Καινοτομίας (ΓΕΕΘΑ/ΣΤ2)
• Νικόλαος Παπάτσας, Αντιπρόεδρος ΕΕΛΕΑΑ, General Manager EFA Group
• Αντιστράτηγος (ΤΘ) ε.α. Δημήτρης Κυριάκος, πρώην Διευθυντής Διεύθυνσης Τεθωρασκισμένων ΓΕΣ
• Αντιπτέραρχος (Ι) ε.α. Γεώργιος Γερούλης, πρόεδρος αποφοίτων Σχολής Ικάρων

2η ημέρα:

• Ταξίαρχος Γρηγόριος Γκουτζέλης, Διευθυντής Διεύθυνσης Καινοτομίας (ΓΕΕΘΑ/ΣΤ2)
• Μιχάλης Αμπρικίδης, επικεφαλής του τμήματος UAV της κυπριακής εταιρείας CYRIC
• Σπύρος Αποστολάκος Air Systems & Services Manager UAS, της INTRACOM
• Δημήτριος Στεφανάκης συνιδρυτής της UCANDRONE του EFA GROUP
• Αντιπτέραρχος ε.α. Δημήτριος Τσιρογιαννίδης (Ι)

Ο Ταξίαρχος Γρηγόριος Γκουτζέλης αποτελεί ένα από τα κορυφαία επιστημονικά μυαλά στο ΓΕΕΘΑ με σπουδές στην Πληροφορική.

Ο Ν.Παπάτσας, κατέχει κορυφαίο θεσμικό πόστο ως αντιπρόεδρος (είχε διατελέσει και πρόεδρος στην ΕΕΛΕΑΑ) και έχει πορεία 40 ετών στο χώρο της αμυντικής βιομηχανίας, όντας σήμερα General Manager στο EFA Group, τον μοναδικό όμιλο που έχει σε παραγωγή drones για στρατιωτική χρήση εδώ και χρόνια.

Ο Αντιστράτηγος (ΤΘ) ε.α. Δημήτρης Κυριάκος, ως Διευθυντής της Διεύθυνσης Τεθωρακισμένων έφερε το Όπλο των Τεθωρακισμένων στη νέα εποχή και ήταν η γενιά που «υποδέχθηκε» και αξιοποίησε επιχειρησιακά τα ελληνικά Leopard-2ΗΕL/Α4 στον Ελληνικό Στρατό

Ο Αντιπτέραρχος Γ.Γερούλης (Ι), αντιπέραρχος κύριος Γερούλης, πρόεδρος των αποφοίτων της σχολής Ικάρων ήταν από τους πρώτος που δοκίμασαν UAV στις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις και το χρησιμοποίησε εδώ και δύο δεκαετίες στα πλαίσια του ΝΑΤΟ.

Ο Μιχάλης Αμπρικίδης  είναι ένας Ελλαδίτης επιστήμονας, ο οποίος ζει, εργάζεται, παράγει και θαυματουργεί μέσα σε μία κυπριακή εταιρεία υψηλής τεχνολογίας την CYRIC που εδρεύει λίγο έξω από την Λευκωσία.

Ο Σπύρος Αποστολάκος της Intacom Defense Electronic, ενεπλάκη μέσω της εταιρείας του από πολύ νωρίς σε προγράμματα ανάπτυξης drones και ήδη η IDE έχει σχεδόν ολοκληρώσει την ανάπτυξη και είναι έτοιμη να καταθέσει πρόταση για την κατασκευή και επιχειρησιακή χρήση σμηνών drones.

Ο Δημήτρης Στεφανάκης της UCANDRONE με έδρα το Κορωπί, είναι στο στελεχικό δυναμικό του μεγαλύτερου αμυντικού ομίλου της Ελλάδας, του EFA Group και η «μοναδική» δουλειά που έχει κάνει στην ζωή του είναι ο σχεδιασμός, η ανάπτυξη και η παραγωγή drones, αρχικά για πολιτικούς σκοπούς ή η συμμετοχή σε «ομόσταυλη» εταιρεία στην παραγωγή εναέριων στόχων.

Ο Αντιπτέραρχος (Ι) ε.α. Δημήτρης Τσιρογιαννίδης, υπήρξε από τους πλέον μάχιμους χειριστές της Πολεμικής Αεροπορίας με 4.000 ώρες πτήσης σε Mirage F.1CG, F-16 Block 52+ ενώ θήτευσε και ως αξιολογητής των F-4E P.I.. Η πρώτη του μελέτη για τα drones ολοκληρώθηκε το «μακρινό» 1997!

Τα παρακάτω κείμενα που παρατίθενται είναι απλά ενδεικτικά αποσπάσματα μιας συζήτησης δύο ωρών για το παρόν και το μέλλον του ρόλου των οπλισμένων μη επανδρωμένων εναέριων, θαλάσσιων και χερσαίων συστημάτων στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις.

Όλο το περιεχόμενο των τοποθετήσεων και του διαλόγου των συμμετεχόντων στην Στρογγυλή Τράπεζα του “Drones Forum 2025”, θα το ακούσετε και θα το δείτε στα επισυναπτόμενο οπτικοακουστικό υλικό.

Ημέρα 1η

Εισαγωγή στην συζήτηση: Αναστάσιος Β.Γκουριώτης, εκδότης DNM GROUP

«Τα ΜΜΕ που είναι ενταγμένα στο DNM Group, θα αναδείξουν και θα χρησιμοποιήσουν όλη τη δύναμη που έχουν για βοηθήσουμε τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις να εισέλθουν στη νέα εποχή επιχειρήσεων που φέρνουν τα μη επανδρωμένα συστήματα μάχης.

Έχουμε ήδη αναδείξει από τα Μέσα μας, με ακρίβεια σε όλες τις επιχειρήσεις παγκοσμίως τα τελευταία έξι χρόνια, ότι είναι απόλυτα κρίσιμο για την κυριαρχία στο πεδίο της μάχης η απόκτηση και η χρήση μη επανδρωμένων συστημάτων.

Κυριαρχία στο πεδίο της μάχης για την Ελλάδα σημαίνει εθνική ανεξαρτησία, υπεράσπιση των συμφερόντων της και διατήρηση του ελέγχου των κεκτημένων.

Βέβαια ο πόλεμος έχει αλλάξει. Και αυτό που είναι “πόλεμος” για τους άλλους, για την Ελλάδα είναι ο αγώνας για την υπεράσπιση της ύπαρξής της, η προσπάθεια να διατηρήσει όχι μόνο την ανεξαρτησία αλλά και τον έλεγχο, όπως προβλέπουν οι διεθνείς συνθήκες, μίας περιοχή που ξεκινάει από την Αδριατική και τελειώνει στην Κύπρο». 

Ταξίαρχος Γρηγόριος Γκουτζέλης – Δ/ντης Δ/νσης Καινοτομίας (ΓΕΕΘΑ/ΣΤ2)

«Πρώτα απ’όλα θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την ευκαιρία που μου δίνετε. Μεγάλη τιμή να συμμετέχω σε αυτή τη στρογγυλή τράπεζα.

Εκπροσωπώ τη Διεύθυνση Καινοτομίας αλλά και όλο τον κλάδο που έχει τρεις Διευθύνσεις: Καινοτομίας, Μετεξέλιξης, Αμυντικής Τεχνολογίας.

Στην ερώτηση που μου κάνατε γιατί έχουμε καθυστερήσει. Πρώτα απ΄όλα να πούμε ότι αυτή τη στιγμή στον εκθεσιακό χώρο που βρίσκεται το ΚΕΤΑΚ μαζί με ΕΛΚΑΛ παρουσιάζουμε δύο λύσεις ως ένοπλες δυνάμεις. δύο projects.

Ένα είναι ένα drone FPV το οποίο μπορεί να προκαλέσει ζημία κουβαλάει επάνω το εκρηκτικό μηχανισμό μέχρι μία λίβρα TNT και μπορεί να προκαλέσει ε την αντίστοιχη φθορά που μπορεί να κάνει.

Θα χρησιμοποιήσω τη φράση οπλισμένο κατευθυνόμενο όπλο μίας χρήσεως με οπλικό φορτίο, όχι μαχητικό ή επιθετικό dron.

Aν παρακολουθήσατε την ομιλία του κυρίου υπουργού ανέφερα χαρακτηριστικά ότι πλέον το όπλο του σύγχρονου μαχητή δεν είναι το τyφέκιο που ήταν στον περασμένο αιώνα, είναι το FPV.

Καθημερινά παίρνουμε διδάγματα lessons learned identified από ότι γίνεται στην Ουκρανία, τι έγινε στη Μέση Ανατολή κλπ.

Δηλαδή όλα αυτά τα εξετάζουμε. Χρειάζεται μια κατάλληλη αξιολόγηση, έτσι ωριμότητα, μια δοκιμή για να πάμε και εμείς αναπτύξουμε το αντίστοιχο.

Έχει αλλάξει η μορφή των επιχειρήσεων. Καταρχήν έχουμε έχουν ενταχθεί στους ήδη τρεις παραδοσιακούς τομείς χερσαίων, θαλάσσιων και ναυτικών επιχειρήσεων, όπως καλά γνωρίζετε οι δύο τομείς Space και Cyber Space.

Μιλάμε τώρα για τις Multidomain operations, έτσι πολυχωρικές τις ονομάζουμε.

Χρειάζεται ηγεσία θέλει αυτός που διοικεί ο Operational Commander θέλει το situational awareness, θέλει την επίγνωση κατάστασης από πέντε διαφορετικούς χώρους ξεκινάμε την επίγνωση της κατάστασης πονούμε όλοι μιλάμε για drone το οποίο μπορεί να έχει αισθητήρα να έχει κάμερα και φέρνει τέτοια να βοηθάει σε αυτή την επίσης και στη λήψη απόφασης, άρα λοιπόν ακριβώς να κάνει στοχοποίηση και λοιπά άρα λοιπόν όντως έχουν αλλάξει επιχειρήσεις εντάξει εντάσσονται κι άλλα άλλη

Σε ότι αφορά την αντιμετώπιση του drones, έχω δει στις δοκιμές το σύστημα που δοκιμάζουμε. Πολύ ελπιδοφόρο.

Γνωρίζετε για το πρόγραμμα Ασπίδα του Αχιλλέα με τα πέντε επίπεδα. Ένα από τα πέντε επίπεδα αφορά ακριβώς την άμυνα σε απειλές drones.

Πάντως, η επιχειρησιακή απαίτηση είναι για μένα το πρώτο και πιο κρίσιμο βήμα».

Νίκος Παπάτσας – Αντιπρόεδρος ΕΕΛΕΑΑ – GENERAL MANAGER EFA GROUP

«Μία τεχνολογία που χρησιμοποιεί big data ή επικοινωνίες  c4I με την χρήση 5G δικτύων του πολιτικού τομέα μπορεί να ακούγεται εύκολο να αναπτυχθεί, αλλά δεν είναι. αν δεν έχουμε πρώτα και κύρια την επιχειρησιακή απαίτηση του χρήστη. Το τι ακριβώς θέλει.

Πχ. στο θέμα της επικοινωνίας του μαχητή με το σύστημα, είδαμε πρόσφατα να εφαρμόζεται η οπτική ίνα, κάτι που μέχρι στιγμής δεν υπήρχε για να αποτραπεί η εχθρική παρεμβολή.

Έχουμε δηλαδή δύο ζητήματα: Την κατεύθυνση του όπλου και με ποιο τρόπο επικοινωνεί ο χρήστης με το όπλο και την φονικότητα του όπλου στα οποία θα πρέπει  να μας δοθούν κατευθύνσεις από τον χρήστη.

Οι Ουκρανοί ξεκίνησαν με κάποια drones εμπορικού τύπου να επιχειρούν το όπλο

H αντίπαλη πλευρά (σ.σ.: Ρώσοι) δεν είχαν τόσα πολλά drones, γιατί ήταν εκτός του δόγματός τους γενικότερα.

Κατάφεραν μέσα σε μικρό διάστημα και οι δύο πλευρές και χρησιμοποιούν επιθετικά drones σε ευρεία κλίμακα.

Αυτό που θέλω να τονίσω ότι εμείς ως ελληνική αμυντική βιομηχανία έχουμε έτοιμες λύσεις που θεωρώ ότι ανταποκρίνονται στις βασικές ανάγκες του χρήστη, δηλαδή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Το πόσο ακριβές θα είναι το operation require και το πόσο σωστά θα δοθεί από τον τελικό χρήστη (σ.σ.: τις Ένοπλες Δυνάμεις) έτσι θα δώσει τελικά και το αντίστοιχο αποτέλεσμα.

Εμείς μπορούμε να αναπτύξουμε, κατασκευάσουμε και υποστηρίξουμε τα πάντα σε ότι αφορά την τακτική χρήση των παντός είδους drones. Eναπόκειται στον χρήστη να μας πει τι θέλει με ακρίβεια, όπως και να μας περιγράψει την διαδικασία δοκιμής/αποδοχής».

Πρόσφατα ο 6ος Κλάδος του ΓΕΕΘΑ μέσω του ΕΛΚΑΚ εξέδωσε μια αίτηση κατάθεσης προτάσεων, διατύπωσε μια πρόταση εκδήλωση ενδιαφέροντος για ένα cargo drone και ένα sea drone. Είναι μια ελπιδοφόρα αρχή».

Δημήτρης Κυριάκος – Αντιστράτηγος ε.α. – Πρώην Δ/ντης Δ/νσης Τεθωρακισμένων ΓΕΣ

«Ένα ερώτημα που μας απασχολεί είναι το κατά πόσον τα μη επανδρωμένα εναέρια συστήματα επίθεσης “έχουν βάλει στο ράφι” τα τεθωρακισμένα. Το διακύβευμα όμως είναι το ποιος θα καταλάβει τον χώρο.

Το drone δεν καταλαμβάνει χώρο. Καταστρέφει. Καταστρέφει αποτελεσματικά αλλά δεν κερδίζει έδαφος. Να σας πω τώρα σήμερα ότι στην Ουκρανία η γραμμή αντιπαράθεση δεν είναι της τάξης των 500 ή 700 μέτρων που ήταν κάποτε.

Οι δύο αντίπαλοι ο πρώτος Ρώσος με τον πρώτο Ουκρανό απέχει από 5 έως 10 χλμ.

Που σημαίνει ότι σε αυτή την απόσταση οι άμεσες βολές δεν έχουν ρόλο.

Δηλαδή όταν ξεκινήσει ο Ρώσος κινούμενος προς τα δυτικά το πρώτο εχθρικό σύστημα που θα συναντήσει είναι ουκρανικά drones.

Θα χρειαστεί πολύ κόπος για να συναντήσει τον πρώτο Ουκρανό που προστατεύει έδαφος.

Αλλά κάποια στιγμή αυτό πρέπει να γίνει. Το βλέπουμε στην περιοχή του Κουρσκ όπου οι Ρώσοι επιδιώκουν ανακατάληψη. Δεν θα βρουν μόνο drones εκεί.

Θα βρούνε και Ουκρανούς τους οποίους πρέπει να διώξουν και σηκώσουν τελικά τη ρωσική σημαία και να πουν ότι ανακαταλάβαμε

Σε αναγωγή με την ελληνική πραγματικότητα, σε μία βραχονησίδα π.χ. πρέπει να είμαστε επάνω για να την ανακαταλάβουμε, δεν αρκεί να στείλουμε drones για να εξοντώσουμε τον εισβολέα.

Η μόνη χώρα που καταστρέφει σήμερα άρματα τα κάνει scrap, είναι η Ελλάδα.

Καμία καμία δυτική χώρα χώρα δεν καταστρέφει τίποτα. Όλα τα παλιά ακόμα και τα Μ113  ένα ρόλο στον πόλεμο της Ουκρανίας.

(παρέμβαση Τ.Γκουριώτη): «Ναι, αλλά το 2002-2004 τα ολλανδικά Leopard-1V του ΕΣ κατέληξαν στο να λιώσουν και να γίνουν η αψίδα του Καλατράβα στο ΟΑΚΑ»!

Δ.Κυριάκος: «Αγαπητέ Τάσο, ποιο είναι το πολυπληθέστερο σήμερα άρμα δυτικού τύπου στην Ουκρανία; Το Leopard 1. Και να θέλει Δύση να δώσει Leklerk ή Leopard 2, δεν έχει.

Αυτό που μπορώ να σου πω σήμερα είναι ότι για να καταστραφεί ένα LEΟ2 θα χρειαστούν 10 ή 20 FPV.

Να πω και κάτι άλλο αγαπητέ Τάσο. Εσύ το ξέρεις πάρα πολύ καλά. Όταν η Ελλάδα αποφάσισε να αγοράσει LEΟ2 δεν τα αγόρασε για να υπερασπιστεί το έδαφος της, αλλά για να μπορεί να αντεπιτεθεί στο έδαφος του αντιπάλου.

Ο Τούρκος τις απώλειες δεν τις φοβάται, όπως τις απώλειες δεν τη φοβούνται και οι Ρώσοι. Έχουν δυσανάλογες απώλειες σε σχέση με τα εδαφικά τους κέρδη. Αυτό που πρέπει να φοβάται ο Τούρκος είναι το τι θα κάνουμε εμείς στο έδαφος»

Γιώργος Γερούλης – Αντιπτέραρχος (Ι) ε.α.

«Από το 1977 ξεκινήσαμε στο πλαίσιο δημιουργικής απασχόλησης των Ικάρων δημιουργήσαμε το πρώτο εργαστήριο αερομοντέλων. Εκεί προέκυψε η ιδέα κάνουμε εξάσκηση με drones για την αντιαεροπορική μας άμυνα και εν συνεχεία φτιάξαμε τον Πήγασο.

Η Αεροπορία λοιπόν ξεκίνησε πρώτη τον Πήγασο το πρώτο drone, πρώτο μη επανδρωμένο αεροσύστημα το 1982.

Όλοι θέλουμε να έχουμε τέτοια συστήματα, αλλά πρώτα πρέπει να υπάρξει η συγκεκριμένη υπηρεσιακή απαίτηση και έχοντας τη συγκεκριμένη επιχειρησιακή απαίτηση μετά ορίζουμε ποια είναι η πλατφόρμα, τι θα μεταφέρει ή έχει απάνω της και πώς τα ελέγχεται. Μιλάμε για τρία διαφορετικά πράγματα, τρεις διαφορετικές περιοχές τεχνολογίας οι οποίοι εξελίσσονται.

Και πάμε τώρα στο σημερινές καταστάσεις. Βλέπουμε λοιπόν μια αδυναμία μιας Ρωσίας να επιχειρήσει αεροπορικά και να χρησιμοποιεί την αεροπορία της ως βασικό μέσο υποστήριξης των χερσαίων επιχειρήσεων.

Γενικότερα  υπάρχει αδυναμία και από τις δύο πλευρές να επικρατήσουν στην εναέρια μάχη ή να υποστηρίξουν από αέρος τις δυνάμεις τους, βρήκανε την πλατφόρμα τη φθηνή για να κάνουν επιχειρήσεις μικρής κλίμακος, έχοντας τα χαμηλή χαμηλό κόστος με τα μη επανδρωμένα αεροσυστήματα.

Ταυτόχρονα βλέπουμε και μη επανδρωμένα συστήματα θαλάσσης. Αργότερα θα δούμε και εδάφους που να κάνουν στο τακτικό πεδίο μια υπηρεσία.

Προσωπικά θεωρώ ότι τα μη επανδρωμένα είναι πολλαπλασιαστής ισχύος.

Αυτό που θέλω θέλω να σημειώσω είναι ότι οι βιομηχανίες θα πρέπει να παίρνουν μέρος στις ασκήσεις των Ενόπλων Δυνάμεων. Από την υπηρεσία μου στο ΝΑΤΟ, μπορώ να πω ότι αυτό είναι ένα δίδαγμα το οποίο μεταφέρω.

Πρέπει η τοπική βιομηχανία να παίρνει μέρος σε δοκιμές και ασκήσεις δεν επιτρεπόταν για πολλούς άλλους λόγους. Ήταν λάθος το ότι αυτό δεν έχει γίνει μέχρι στιγμής. Γι αυτό και μείναμε λίγο πίσω».

Ημέρα 2η

Ταξίαρχος Γρηγόριος Γκουτζέλης – Δ/ντης Δ/νσης Καινοτομίας (ΓΕΕΘΑ/ΣΤ2)

«Ο ρόλος της διεύθυνσης καινοτομίας ως διεύθυνσης του κλάδου είναι να συλλέγει τις επιχειρησιακές απαιτήσεις των τελικών χρηστών που είναι τα Γενικά Επιτελεία Στρατού, Ναυτικού και Αεροπορίας και τις ειδικές δυνάμεις και να προσπαθούμε μέσω της καινοτομίας  να αναπτύξουμε λύσεις οι οποίες να φέρουν αποτέλεσμα όσο δυνατόν συντομότερα.

Όντως ζητάμε την ανάπτυξη μη επανδρωμένου θαλάσσιου σκάφους. Είδαμε ότι πρόσφατα δεν ξέρω αν επιβεβαιώθηκε η είδηση, την είδα πριν τρεις-τέσσερις μέρες ότι από τέτοιο αυτόνομο σύστημα χτυπήθηκε αεροσκάφος.

Θεωρώ ότι μεγάλη σημασία το ότι μία πλατφόρμα 250.000 ευρώ κατέστρεψε ένα όπλο αξίας 50 εκατ. ευρώ.

Αυτό αν επιτρέπετε είναι και το βασικό μάθημα που λαμβάνουμε ότι με ένα χαμηλού κόστους πλέον μια χαμηλού κόστους λύση όπως μπορούν να προσφέρουν αυτά τα συστήματα μπορούμε να επιφέρουμε πολύ μεγάλο πλήγμα στον αντίπαλο και είναι κάτι που η καινοτομία εστιάζει και προσπαθεί να αξιοποιήσει.

Να συμπληρώσω ότι ο 6ος Κλάδος δεν έχει μόνο τη Διεύθυνση Καινοτομίας έχει και την Διεύθυνση Μετεξέλιξης που ασχολείται ακριβώς με την παρακολούθηση των εξελίξεων και την εφαρμογή των νέων τεχνολογικών λύσεων, οι οποίες είναι καταιγιστικές και συμβαίνουν σχεδόν κάθε μήνα στο τομέα των drones».

Μιχάλης Αμπρικίδης – CYRIC – HEAD OF UAV DEPARTMENT

«Έχουμε επενδύσει πάρα πολύ σε συστήματα τεχνητής νοημοσύνης και από πλευράς hardware αλλά και από πλευράς λογισμικό. Α, η εταιρεία μας είναι μία εταιρεία η οποία ασχολείται κυρίως με έρευνα και ανάπτυξη.

Το Dragon Flyer όπως το έχουμε ονομάσει, μπορεί λοκάρει στο στόχο από μεγάλη απόσταση οφείλεται στην υιοθέτηση τεχνητής νοημοσύνης.

Είναι μια συλλογή που τοποθετείται σε έναν συμβατικό όλμο των 60 χλστ. ή των 81 χλστ., πυρομαχικά που υπάρχουν κατά χιλιάδες στις αποθήκες και αυτόνομα καθοδηγεί με ακρίβεια μερικών εκατοστών, μέχρι αποστάσεις 5 χλμ. αν αφεθεί από τα 1000 μέτρα ύψος ή αποστάσεις μέχρι 10 χλμ., αν αφεθεί από ύψος 2 χλμ. το βλήμα.

Είναι γεγονός ότι κανείς στόχος δεν μπορεί να ξεφύγει από την στιγμή που εντοπιστεί.

Στο χειρισμό τους χρησιμοποιούμε όσο το δυνατόν λιγότερη πολυπλοκότητα. Την πολυπλοκότητα την βάλαμε μες στο software.

Θα απογειωθεί μετά μαζί με το σύστημα παρατήρησης τον Γολιάθ, επίσης κατασκευής μας. Θα πάει στην περιοχή του στόχου.

Θα γίνει στοχοποίηση. Θα μπουν μέσα οι παράμετροι βολής. Ο στόχος δεν γλιτώνει».

Σπύρος Απόστολάκος INTRACOM DEFENCE – AIR SYSTEMS & SERVICES MANAGER UAS

«Εμείς έχουμε επιλέξει να ρίξουμε το βάρος μας στην τακτική κατηγορία των Fixed Wing Drones. Στη τακτική κατηγορία είναι μεγάλα αεροσκάφη. Είναι κανονικά αεροσκάφη. Είναι βάρους κατά ΝΑΤΟ ίσως 600 kg.

Ξεκίνησε σαν προσπάθεια το 2019. Ένα από τα πρώτα European Defense Fund έργα τα οποία ήρθαν στη χώρα από την πρώτη γενεά αυτού του είδους των χρηματοδοτήσεων.

Τότε δημιουργήσαμε το πρωτότυπο με κάποια χαρακτηριστικά τα οποία για την εποχή ήταν αρκετά καινοτόμα. Αφορούσε  ένα μητρικό αεροσκάφος το οποίο απελευθέρωνε άλλα θυγατρικά αεροσκάφη. Δηλαδή επρόκειτο για ένα σύστημα πολλαπλών αεροσκαφών

Το concept πλέον είναι αρκετά σύνηθες. Τότε ήτανε λίγο θα έλεγα επιστημονική φαντασία. Μιλάμε για επιχειρησιακή δράση σμηνών drones

Κρίσιμο ζήτημα τα πυρομαχικά που θα χρησιμοποιηθούν και οι πιστοποιήσεις.

Όμως θέλω να σταθώ στο αίτημα κατάθεσης προτάσεων του ΕΛΚΑΚ για ένα cargo drone που θα μπορεί να πετά επί τέσσερις ώρες και να σηκώνει ένα φορτίο 100 κιλών.

Απλά ένα FPV drone δεν μπορεί να σηκώσει 100 κιλά για 4 ώρες. Με εντυπωσίασε η απαίτηση του ΕΛΚΑΚ για 100 κιλά

Εδώ υπάρχει και το θέμα της ενέργειας με την οποία θα κινείται το drone. Δεν μπορεί να είναι ηλεκτροκίνητο.

Με 100 κιλά μεταφερόμενο φορτίο και απαίτηση πτήσης τεσσάρων ωρών χρειάζονται άλλου είδους τεχνολογικές προσεγγίσεις και δεν μπορεί να προσεγγιστεί από υπάρχουσες λύσεις.

Η απαίτηση δείχνει προς ένα αεροσκάφος με βάρος 500 κιλών με συμβατικό καύσιμο. Τα αεροσκάφη σηκώνουνε 20% του βάρος τους σε φορτίο στην καλή περίπτωση στην κακή περίπτωση σηκώνει το 10% ή και λιγότερο. Άρα με απλή αναγωγή τα 100 kg αντιστοιχίζουν σε μισό τόνο ή κάπου σε 600 700 kg.

Με άλλα λόγια ένα drone το οποίο μπορεί να πάρει 100 κιλά φορτίου το μέγεθός του θα είναι μεγαλύτερο από αυτό το περίπτερο (σ.σ.: 20 τ.μ.).

Θα βρούμε τις λύσεις, εργαζόμαστε ήδη και θα είμαστε έτοιμοι σύντομα. Αλλά όχι με προσέγγιση λύσης τετρακόπτερου ή ακόμα και οκτακόπτερου FPV».

Δημήτριος Στεφανάκης – Συνιδρυτής UCANDRONE 

«Εμείς ξεκινήσαμε με την κατασκευή drones κυρίως για βιομηχανικούς πελάτες και την εφαρμογή σε απαιτήσεις όπως το κτηματολόγιο. Η εταιρεία μας έχει καταγράψει πάνω από το 1/5 της ελληνικής επικράτειας. Eν συνεχεία περάσαμε στο εξωτερικό όπου χρησιμοποιούνται τα συστήματά μας για περιβαλλοντικές αποτυπώσεις

Στο EFA Group στο οποίο ανήκει η UCANDRONE, επικεντρωνόμαστε πλέον στην τακτική γνώση της κατάστασης: Ο κάθε μαχητής αποτελεί ένα κέντρο μάχης με τα συστήματα που έχουμε δημιουργήσει και αυτό θα εφαρμοστεί στο Νέο Έλληνα Μαχητή.

Βασικός στόχος μας είναι να μπορούν οι πληροφορίες από τα drones που αναπτύσσουμε να φτάνουν στον μαχητή και στο κέντρο
Όλα να μπορούν να διασυνδεθούν παντού από το Επιτελείο μέχρι το θέατρο επιχειρήσεων.

Το ολοκληρωμένο σύστημα που θα έχει ο Νέος Έλληνας Μαχητής θα επιτρέπει στην πληροφορία από το drone παρατήρησης να, περνά στον μαχητή, στην ομάδα, στον λόχο, στο τοπικό κέντρο διοίκησης, στο περιφερειακό στρατηγείο και στην κεντρική διοίκηση του θεάτρου επιχειρήσεων, το οποίο αποφασίζει το όπλο που θα επιλέξει για την προσβολή του στόχου, με το κέντρο ελέγχου των διαθέσιμων οπλικών συστημάτων να προτείνει το καταλληλότερο.

Όλα αυτά σε λίγα δευτερόλεπτα. Και θα δίνεται η δυνατότητα στα οπλισμένα drones, τα αιωρούμενα πυρομαχικά και τα λοιπά κατευθυνόμενα όπλα, να τον πλήξουν.

Σε ότι αφορά τα οπλισμένα drone, αναπτύσσουμε το Acula το οποίο συγκεντρώνει στην παρούσα φάση την παραγωγική μας προσπάθεια.

Το Acula γεννήθηκε σχεδιάστηκε για δράση ειδικά σε Αρχιπελάγη. Το DNA του “φωνάζει” Αιγαίο και έχει θαλάσσιες επιχειρήσεις, έρευνα, στοχοποίηση και πλέον προσβολή του στόχου».

Δημήτριος Τσιρογιαννίδης – Αντιπτέραρχος (I)  ε.α.

«Το 1979 ξεκίνησε η ΕΑΒ με το ΚΕΑ τον κρατικό εργοστάσιο Αεροπορίας το πρόγραμμα για το UAV παρατήρησης “Πήγασο” που το 1992 εισήλθε σε επιχειρησιακή χρήση,  δηλαδή πριν 33 χρόνια είχαμε επιχειρησιακή ένταξη ενός UAV και το 2005 ήρθε και το “Πήγασος-2”.

Προσωπικά, το 1997 συνέγραψα μία μελέτη για τα UAV και τα πλεονεκτήματα της επιχειρησιακής τους χρήσης

Τα επιχειρησιακά διδάγματα από τον πόλεμο στην Ουκρανία έχουν αλλάξει ριζικά πολλά πράγματα στον τρόπο του μάχεσθαι και μάλλον οι επιτελείς δεν προλαβαίνουν να διορθώνουν σχέδια.

Θα σας πω κάτι πολύ απλό: Είδαμε τα FPV dones, ένα πολύ φθηνό όπλο που το είχαμε παλιά για φωτογραφίσεις, χωρίς οπλισμό φυσικά, για τον γάμο και για τη βάφτιση. Αυτά τα έτσι το λένε mariage aircraft αεροσκάφος γάμου.

Σήμερα έχουν αλλάξει ότι το πεδίο της μάχης: Η επίδραση στο πεδίο της μάχης των μικρών drones είναι φοβερή. Παλιά είχαμε μία “ζώνη αμφισβήτησης” που ήτανε τα 2 χλμ..

Αυτή τη στιγμή με χρήση των πόλεμο της Ουκρανίας έχει επεκταθεί στα 50 χλμ.. Και θα πάει και στα 100 χλμ.

Είναι η περιοχή που δεν υπάρχει ασφάλεια, ούτε για τα στρατεύματα, ούτε για τις εγκαταστάσεις.

Είναι η ζώνη που μπορεί ένας απλός στρατιώτης να πλήξει στόχους με την χρήση drones.

Φανταστείτε άλλο να έχω μια ζώνη 2 χλμ. και άλλο να έχω 50 χλμ. Έχει ξεπεράσει σε εύρος και το πυροβολικό. Είναι τυχαίο ότι βλέπουμε ότι και μικρότερη χρήση πυροβολικού στην Ουκρανία;

Όλοι πρέπει να προσαρμοστούν σε αυτή την πραγματικότητα: Εκτός από τον τεχνολογικό και τον επιχειρησιακό κλάδο που πρέπει να αλλάξει είναι και η εκπαίδευση του προσωπικού, όλες οι παραγωγικές σχολές των στελεχών πρέπει να προσαρμοστούν στην πραγματικότητα γιατί όλα αλλάζουν».