Εντύπωση προκαλεί η πολυπλοκότητα, η ευρηματικότητα και η μεθοδικότητα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, η οποία διακρίνεται από την προσήλωση στους στρατηγικούς εθνικούς τους στόχους, ανεξάρτητα από το ποιος βρίσκεται στο τιμόνι της χώρας τους την οποιαδήποτε χρονική στιγμή.
Η τρίωρη συνάντηση Τραμπ-Πούτιν την Παρασκευή 15 Αυγούστου 2025 στην Αλάσκα και η δρομολόγηση σημαντικών εξελίξεων στο Ουκρανικό έβαλε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας την αντιρωσική πολιτική που εγκαινίασε το Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ από την εποχή του Ομπάμα και της δήθεν εξέγερσης του Μαϊντάν στην Ουκρανία πριν από έντεκα χρόνια τον Φεβρουάριο του 2014.
Άτομα με χειριστικά στοιχεία προσωπικότητας (συναισθηματικώς αποσυνδεδεμένα, με ροπή χρησιμοποίησης των άλλων για την ικανοποίηση των προσωπικών τους σκοπών) τείνουν να περιορίζουν, σκοπίμως, τις προσωπικές πληροφορίες που παρέχουν, προτιμώντας να μοιράζονται στοιχεία για γεγονότα (events) που τους κάνουν να δείχνουν σημαντικοί(-ες).
Είναι πρόδηλον, ότι, σήμερον, εκόντες άκοντες, βαίνουμε εις μία καθολική και άρδην κατακλυσιμιαία ψηφιακή επιδορμή, η οποία επελαύνει προς όλες τις πτυχές οργάνωσης του σύγχρονού βίου αρχής γενομένης εκ των συναλλαγών με το Κράτος αλλά και με τις ιδιωτικές φύσεως υπηρεσίες (θεσμικούς πιστωτές, εμπορικά υπερκαταστήματα, ασφαλιστικές εταιρίες, κτηματολογικά γραφεία).
Στις 24 Ιουλίου 2025, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Νίκος Δένδιας, ανακοίνωσε τη Β΄ Φάση της μεταρρύθμισης «Ατζέντα 2030», παρουσιάζοντας μια σειρά εκτεταμένων παρεμβάσεων στη Δομή και την Οργάνωση των Ενόπλων Δυνάμεων, με απώτερο στόχο τον εκσυγχρονισμό τους.
Στις 6 Αυγούστου 2025, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, υπέγραψε εκτελεστική εντολή που αυξάνει τους δασμούς στις εισαγωγές από την Ινδία από 25 % σε συνολικά 50 %, ως αντίποινα για τις αγορές ρωσικού πετρελαίου από την Ινδία.
Οι Τούρκοι φίλοι μας, όπως τους αποκάλεσε σε πρόσφατη συνέντευξή του ο Κ.Μητσοτάκης, «μας την έπεσαν πάλι». Χωροθέτησαν θαλάσσια πάρκα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο στην αυθαίρετα ανακηρυχθείσα υφαλοκρηπίδα τους, με βάση το αφήγημα της Γαλάζιας Πατρίδας.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Αυτά δεν είναι πάρκα. Είναι σφραγίδες κατοχής.
Οι πόλεμοι τόσο στην Ουκρανία, αλλά και στην Μέση Ανατολή έχουν αλλάξει τα δεδομένα των επιχειρήσεων και για αυτό τα Επιτελεία και οι στρατιωτικές σχολές θα πρέπει να μελετήσουν τα νέα δεδομένα, τα “lessons learned”, κάθε καινοτομία, νέα όπλα και πυρομαχικά και να τα ενσωματώσουν στις μεθόδους εκπαίδευσης και στα σχέδια επιχειρήσεων.
«Η Λιβύη εκμεταλλεύεται την ελληνική υποχωρητικότητα», σημείωσα σε πρόσφατη τηλεοπτική εκπομπή με αφορμή το διπλό χτύπημα της Λιβύης κατά της Πατρίδας μας στον ΟΗΕ. Πρόκειται για τις δύο ρηματικές διακοινώσεις της 1ης και 3ης Ιουλίου 2025 με τις οποίες η δήθεν «κυβέρνηση» της Τρίπολης επιχειρεί να νομιμοποιήσει όχι μόνο το ανυπόστατο και άκυρο τουρκολυβικό μνημόνιο αλλά και όλο το πλέγμα των προγενέστερων και δη από το 1974 άκυρων και παράνομων διεκδικήσεών της κατά της Πατρίδας μας.
Ο πατριωτισμός και η Ορθόδοξη παράδοση, καθίσταται πρόδηλο ότι τελεί εν διωγμό, εισέτι και πολλά έτη, πολλώ δε μάλλον την σημερινή εποχή, της εγκαθιδρυθησομένης παγκοσμιοποιήσεως και του αντικληρικαλισμού, όθεν, έχει εμπεδωθεί εις το συλλογικό υποσυνείδητο το ιδεολόγημα του «εθνομηδενισμού και του δικαιωματισμού» κατά τρόπον προδήλως ασυμβίβαστο με την ιστορική μας παράδοση καθώς και την Συνταγματικής μας ιστορία.
Η Τουρκία από καιρό έχει καταθέσει τα όρια της υφαλοκρηπίδας της που αποκαλεί «Γαλάζια Πατρίδα» και η Λιβύη, την περασμένη εβδομάδα, κατέθεσε τα, κατά την άποψή της, όρια της δικής της υφαλοκρηπίδας.
Η μονομερής ρηματική διακοίνωση της Λιβύης προς τον ΟΗΕ (27 Μαΐου 2025), αμφισβητεί ευθέως τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στην Ανατολική Μεσόγειο, ενισχύοντας τη στρατηγική του Τουρκο-Λιβυκού Μνημονίου και τους σχεδιασμούς της Άγκυρας για έλεγχο της περιοχής.
Στο άρθρο μας την προηγούμενη εβδομάδα από τη στήλη αυτή με τίτλο «πως και γιατί τελικά η Κρήτη μετατράπηκε σε νέα Λαμπεντούζα» πέραν των άλλων επισημάναμε ότι ήρθε η ώρα να εφαρμοστεί και στην περίπτωση όσων προσφύγων καταφτάνουν από τη Λιβύη στην Κρήτη, η λύση η οποία δόθηκε ήδη εδώ και τρία χρόνια για τους Ουκρανούς πρόσφυγες που βρίσκονται σήμερα στην ΕΕ και οι οποίοι σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία ανέρχονται σε 4,3 εκατομμύρια εκ των οποίων 32.805 φιλοξενούνται στην Ελλάδα.
Την περασμένη Πέμπτη (10-7-25) παρουσιάστηκε, σε αίθουσα της ΕΣΗΕΑ, μια νέα Διακήρυξη με τον τίτλο «Η Ελλάδα χρειάζεται επειγόντως επανεκκίνηση με όραμα και σχέδιο».
Το Πακιστάν αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος, αντιμετωπίζοντας την προοπτική να επιστρέψει στην μαύρη λίστα της Ομάδας Χρηματοοικονομικής Δράσης (FATF) για τέταρτη φορά.
Η κρίση της ιδεολογικής ταυτότητας εις τον Πατριωτικό χώρο εξελίχθηκε και ανεδύθη, λίαν συντόμως ένεκεν και συνεπεία, της συντριπτικής ήττας την οποία υπέστη η Ν.Δ, εις τας προσφάτους εκλογάς της τοπικής αυτοδιοίκησεως, ένθα ετέθη το δάκτυλο επί των τύπον την ήλων, εκ μέρους των ψηφισάντων, ιδίως του συντηρητικού Πατριωτικού χώρου.
Οι τελευταίες εξελίξεις, όπως η υπογραφή Μνημονίου Συνεργασίας μεταξύ της Εθνικής Εταιρείας Πετρελαίου της Λιβύης (NOC) και της τουρκικής ΤΡΑΟ για υπεράκτιες έρευνες — ως αντίδραση στη δημοσίευση από την Ε.Ε. της ελληνικής διεθνούς πρόσκλησης για έρευνες νότια της Κρήτης — σε συνδυασμό με τις αυξανόμενες μεταναστευτικές ροές προς την Κρήτη και την έντονη διπλωματική κινητικότητα της Ελλάδας στην Ε.Ε., έχουν αναζωπυρώσει τη διπλωματική ένταση ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Λιβύη.
Η συμπλήρωση το Σάββατο 5 Ιουλίου 2025, δέκα ολόκληρων χρόνων από το δημοψήφισμα του 2015 σε συνδυασμό με την επίσκεψη Μέρκελ στην Αθήνα και τις συνεντεύξεις που έδωσε αναζωπύρωσαν τις συζητήσεις για το πώς τελικά ο Αλέξης Τσίπρας μετέτρεψε το ΟΧΙ σε ΝΑΙ.
Πριν αναφερθώ στα Τέμπη που είναι το κυρίως θέμα μας, θεωρούμε επιβεβλημένο εκ προϊμίου να τονίσουμε, ότι εάν σε μία άλλη χώρα με ανεπτυγμένα πολιτικά ήθη, συνέβαινον αυτά, που με καταιγιστικό ρυθμό καθημερινώς έρχονται στη δημοσιότητα και αφορούν τα «έργα και ημέρες» της κυβερνήσεως Μητσοτάκη στον ΟΠΕΚΕΠΕ -διά τα οποία επιφυλασσόμεθα ν’ ασχοληθούμε προσεχώς- ο Πρωθυπουργός αυτής της χώρας και η Κυβέρνηση του, δεν θα παρέμεναν ούτε μία ώρα στην Αρχή.
Η διαφθορά στην Ελλάδα δεν είναι φαινόμενο αποκομμένο ή μεμονωμένο. Δεν εμφανίζεται ξαφνικά στο κέντρο της εξουσίας, αλλά χτίζεται σταδιακά, ξεκινώντας από τα τοπικά επίπεδα και φτάνοντας ως την καρδιά της πολιτικής σκηνής.
Συμπληρώνονται το άλλο Σάββατο 5 Ιουλίου 2025, δέκα ολόκληρα χρόνια ακριβώς από το δημοψήφισμα του 2015 στο οποίο το 61,31% του Ελληνικού λαού ψήφισε ΟΧΙ.
Στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ (24-6-25) αποφασίστηκε η αύξηση των αμυντικών δαπανών των 32 μελών της Συμμαχίας στο 5% του ΑΕΠ έκαστης χώρας κατά την επόμενη δεκαετία, δηλαδή μέχρι το 2035.
Το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο (Εκλογοδικείο), με πρόσφατη απόφασή του, έκρινε παράνομη την εκλογή βουλευτών του κόμματος των Σπαρτιατών, με το σκεπτικό ότι υπήρξε παραπλάνηση και υφαρπαγή της λαϊκής ετυμηγορίας.
Τούρκος έγινε κυριολεκτικά ο Ερντογάν με την διήμερη επίσκεψη του Ινδού Πρωθυπουργού Ναρέντρα Μόντι στη Λευκωσία στις 15-16 Ιουνίου 2025 καθώς ο Ινδός ηγέτης έστειλε ταυτόχρονα πολλαπλά μηνύματα στην Άγκυρα.
Ο Πρόεδρος Τραμπ «διέβη το Ρουβίκωνα» και κτύπησε τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν. Αεροσκάφη B-2 Spirit βομβάρδισαν τα ιρανικά πυρηνικά κέντρα σε Φορντό, Νατάνζ και Ισφαχάν με 14 διατρητικές βόμβες GBU-57 (bunker-buster) βάρους 13,6 τόνων.
Με τα ισραηλινά F35 να σφυροκοπούν το Ιράν και με το τελευταίο να απαντά με ομοβροντίες πυραύλων, η πολεμική αυτή αναμέτρηση φέρνει αναπόφευκτα στο προσκήνιο της διεθνούς ανάλυσης και το ηγετικό προφίλ των επί κεφαλής των δύο χωρών.
Με την κατάσταση αυτή τη στιγμή στη Μέση Ανατολή να βράζει καθώς Ισραήλ και Ιράν ανταλλάσσουν χτυπήματα παρά τις προσπάθειες εξομάλυνσης της κατάστασης από τα Ηνωμένα Έθνη και τις ΗΠΑ ,είναι αφελές εμείς στην Ελλάδα να θεωρήσουμε ότι βρισκόμαστε σε απόσταση ασφαλείας από όλο αυτή την κρίση και να επαναπαυθούμε.
Μπροστά στα μάτια μας έχουμε μια γεωπολιτική σεισμογραφική βελόνα που τρεμοπαίζει επικίνδυνα.
Η εξακρίβωση της ουσιώδους και αντικειμενικής αληθείας συνιστά ανυπερθέτως το διαχρονικώς δυσχερές αποδείξιμο, εξ αυτού του λόγου, ορισμένοι, μετέρχονται ευχερώς και ανενδοιάστως, το ιταμό και ιδιαζόντως απεχθές αδίκημα της συκοφαντικής δυσφημίσεως, εν άλλοις λόγοις, ορισμένοι ωθούνται εκ ταπεινών ελατηρίων, δολίων διαδίδουν κατά τρίτου, γεγονότα, τα οποία, καθίσταται αντικειμενικά ικανά και πρόσφορα, να διαβάλλουν και να βάλλουν κατά της ηθικής ακεραιότητας του εκάστοτε πολιτικού αντιπάλου.
